De ramen die gesloten zijn, zijn 6 ramen in de Bethlehemsteeg op de nummers 1-6 (de eerste 6 ramen aan de linkerhand). Wij wisten al enige tijd dat deze ramen gingen sluiten, want de raamexploitant heeft een deal gesloten met de gemeente Amsterdam om zijn panden ze verkopen nadat ze hem zijn vergunning niet wilde vernieuwen.
Even leek er sprake van dat er meer ramen zouden sluiten, wat tot veel onrust en frustratie leidde bij veel meiden, omdat hun ramen dan wellicht ook zouden sluiten. Eigenlijk weet hier niemand iets, totdat de raamexploitant en de gemeente tot een overeenkomst zijn gekomen, en wij zijn dan meestal de laatste zijn die dat te horen krijgen.
Voor ons blijft het altijd weer een verassing om te horen welke ramen nu weer gaan sluiten. De gemeente zegt dat ze het doen om mensenhandel en gedwongen prostitutie te bestrijden. Maar hoe kunnen ze dat nou weten als ze nooit komen praten met de dames wiens ramen ze willen sluiten? Ze blijven maar willekeurig ramen sluiten, met als excuus de bestrijding van gedwongen prostitutie, zonder dat ze enig idee hebben welke dame ze op straat zetten, wie ze is, wat haar situatie is of hoe ze verder zal gaan als haar werkplek verdwenen is.
Volgens voormalig wethouder Lodewijk Asscher, is project 1012 bedoeld om de Wallen af te pakken van de criminele onderwereld. Maar de enige waar ze iets van afpakken, zijn van de eerlijk hardwerkende mensen zoals wij. Ze pakken de ramen niet af van de pooiers, die bezitten helemaal geen ramen, dat zijn de raamexploitanten die daar een vergunning voor hebben.
Lodewijk Asscher verdedigd zijn plannen door te verwijzen naar de verhalen van Patricia Perquin, die ook de grootste adviseur was voor project 1012. Maar natuurlijk werd ze later ontmaskerd als fraudeur. Maar zelfs nadat ze was ontmaskerd ging het project gewoon door. Volgens Laurens Ivens van de SP had hij de verhalen van Patricia Perquin niet nodig om te weten dat er misstanden waren op de Wallen. Volgens hem waren er genoeg rapporten die aantoonden dat er misstanden waren op de Wallen. Laurens Ivens zei:
"Als ik op de Wallen loop, zie ik het leed in de ogen van de vrouwen achter de ramen."
Ten eerste, toen hij dit zei werkte ik al jaar lang hier op de Wallen. Ik heb hier nog nooit gezien. Maar nog interessanter is de vraag: hoe kan hij dat nou weten door alleen over de Wallen te lopen? Is hij een soort medium dat mensen hun gedachte kan lezen? Natuurlijk niet!
Lees verder: Achter het raam op de wallen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten